-Boşanma sonrası çocuktan ayrı olarak yaşayacak olan eşin, evden kademeli olarak ayrılması en sağlıklı olandır. 1-2 günle başlayıp yavaş yavaş artırılmalıdır, böylelikle çocuk ayrılığa daha kolay adapte olacaktır.
-Boşanma sonrasında anne ve baba ile düzenli olarak görüşmelidir çocuk, sonuç olarak siz karı – koca olmayabilirsiniz ama halen onun anne ve babasısınız ve çocuğunuz sizi birlikte görmek istiyor, bunu anlayışla karşılamalısınız. Sık sık anne baba ve çocuk olarak bir araya gelin, bunu çocuğunuzun sağlığı için yaptığınızı bilerek adım atın. Kimseye neden bir araya geldiğinizi açıklamak zorunda hissetmemeniz çok önemli, o sizin çocuğunuz ve onun için en doğru olanı siz bilirsiniz, başkası değil!
-Boşanma zor bir durumdur, boşanma öncesi yaşanılan şeylerin yokluğuna düzenin kayboluşuna alışmak zordur, öfke, depresyon, kaygı, yalnızlık duygusu gibi pek çok psikolojik karmaşayı beraberinde getirebilir. Ama unutmayın ki, çocuğunuz yeni karşılaştığı bir duruma nasıl tepki vereceğine sizin davranışlarınıza göre karar verir. Eğer sürekli demoralize bir halde, yaşlı gözlerle “her şeyin yolunda olduğunu” söylersiniz çocuğunuzun buna inanmasını bekleyemezsiniz.
-Çocuğunuzu eşinize karşı “asla ama asla” doldurmamalısınız. Eşinizle siz sorun yaşadınız, çocuğunuz değil! Bu ayrımı iyice özümsemeli ve ona göre davranmalısınız.
-Çocuğunuzu eşinize karşı bir silah olarak kullanmamalısınız. Bu sadece çocuğunuzun aranızda yıpranmasına sebep olacaktır.
-Boşanmanın etkilerini çocuğunuzdan silmek ya da yara almamasını sağlamak için istediği her şeyi yerine getirmek kesinlikle çok yanlıştır. Bu davranışınızın aksine çocuğunuzun kişiliğini olumsuz etkileyerek sizi isteklerini yerine getirmek için kullanmasına ve her istediğini alabildiği için savaşacak bir şeyi kalmayarak mutsuz olmasına neden olacaktır. Bununla birlikte babanın evinde izin verilen bir konuya annenin evinde yasak konulmamalıdır. Eşler hangi konularda çocuğa taviz verileceği konusunda anlaşarak ortak bir yol izlemelidir.
-Boşanma sonrası, yaşanılan travmatik durumları gözlemleyerek bu duruma kendilerinin sebep olduğunu düşünen çocuklar olabilir. Bu durumlarda, boşanmanın çocuğun yüzünden gerçekleşmediğini, anne babanın arasındaki “çocuktan kaynaklanmayan” sorunların çözülemediği için ayrılmanın gerçekleştiğini net bir şekilde anlatmalısınız.
-Boşanma sonrasında eşlerden bir yeni bir ilişkiye başlıyorsa bir müddet bunu çocuğun bilmemesi en sağlıklı olandır. Çünkü çocuk "“anne babasının yerine kimseyi koymak istemez” ve buna saygı duymak gerekir.
-Boşanmadan sonra eşler arasında gerçekleşecek eşya dağılımı, nafaka ve benzeri mahkeme kararlarından haberdar edilmemeli ve yanında bu tür konulardan konuşulmamalıdır.
Çok zor bir konu olsa da yaşanan bu durumdan en az zararla çıkmak yine anne babaya düşüyor. Aile kurarken dikkatli düşünülmeli ve mutluluk hedeflenmelidir.
Mutlu yarınlara!